Ελεύθεροι σκοπευτές

Για να γίνει κάποιος ελεύθερος σκοπευτής χρειάζεται θάρρος, δύναμη ψυχής, πειθαρχία, αυτοπεποίθηση και το κυριότερο υπομονή. Η υπομονή έναι βασικό προσόν που πρέπει να διαθέτει ένας ελεύθερος σκοπευτής. Προκειμένου να ολοκληρώσει την αποστολή του, είναι εκπαιδευμένος ώστε να παραμένει στην θέσει μέρες εώς και εβδομάδες χώρις τροφή. Κατα την διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, στην Ρωσσία οι Ελεύθεροι σκοπευτές ήταν επίλεκτες δυνάμεις και αντιμετωπίζονταν σαν ήρωες από τον λαό. Τάγματα δημιουργόνταν από άρτια εκπαιδευμένους σκοπευτές ικάνους και αφοσιωμένους στην πατρίδα. Η άλλη μεγάλη δύναμη της εποχής, η Γερμανία δεν είχε στις τάξεις της ελεύθερους σκοπευτές, αλλά η ανάγκη αντιμετώπισης αυτών του Ρωσσικού στρατού θεωρούνταν επιτακτική, έτσι αρχισάν να εκπαιδεύνται γερμανοί σκοπευτές, λίγοι στον αριθμό. Η αντιμετώπιση τους όμως από τους υπόλοιπους στρατιώτες καθώς και τον λαό δεν ήταν η ίδια με αυτήν των Ρώσσων, ούτε καν παρόμοια. Οι σκοπευτές λοιπόν θεωρήθηκαν δειλοί, διότι εκτελούσαν βολές εκ του μακρόθεν και βρίσκονταν κρυμμένοι σε πλεονεκτηκλες θέσεις. Αντιμετωπίζονταν με καχιποψία και κατοτερότητα.